Ένα σύντομο ιστορικό μαγνητικών υλικών

Η Κίνα είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που ανακαλύπτει και εφαρμόζει μαγνητικά υλικά . Ήδη από την περίοδο των πολεμικών κρατών, υπήρχαν αρχεία για τα φυσικά μαγνητικά υλικά (όπως ο μαγνητίτης). Η μέθοδος κατασκευής τεχνητά μόνιμα μαγνητικά υλικά εφευρέθηκε τον 11ο αιώνα. Το 1086, ο Mengxi Bitan κατέγραψε την παραγωγή και τη χρήση της πυξίδας. Από το 1099 έως το 1102, χρησιμοποιήθηκε μια πυξίδα για την καταγραφή πλοήγησης και βρέθηκε επίσης το φαινόμενο της γεωμαγνητικής απόκλισης. Στη σύγχρονη εποχή, η ανάπτυξη της βιομηχανίας ηλεκτρικής ενέργειας έχει προωθήσει την ανάπτυξη μεταλλικών μαγνητικών υλικών πυριτίου χάλυβα (κράμα Si Fe). Το μόνιμο μέταλλο του μαγνήτη έχει αναπτυχθεί από ανθρακούχο χάλυβα τον 19ο αιώνα σε κράμα μόνιμου μαγνήτη σπάνιας γης και η απόδοσή του έχει βελτιωθεί περισσότερο από 200 φορές. Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας επικοινωνίας, τα μαλακά μαγνητικά μεταλλικά υλικά εξακολουθούν να μην είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της επέκτασης συχνότητας από φύλλο σε σύρμα και στη συνέχεια σε σκόνη. Στη δεκαετία του 1940, ο JL Snoijk των Κάτω Χωρών εφευρέθηκε τα μαλακά μαγνητικά υλικά με φερρίτη με υψηλή αντίσταση και καλά χαρακτηριστικά υψηλής συχνότητας, ακολουθούμενα από μόνιμο φερρίτη χαμηλού κόστους. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, με την ανάπτυξη ηλεκτρονικών υπολογιστών, ο Wang An, ένας Αμερικανός Κινέζος, χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το στοιχείο μαγνητικού κράματος στιγμής ως μνήμη του υπολογιστή, η οποία σύντομα αντικαταστάθηκε από τη στιγμή του μαγνητικού πυρήνα μνήμης φερρίτη, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη υπολογιστών στη δεκαετία του 1960 και του 1970. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, οι άνθρωποι διαπίστωσαν ότι ο Ferrite είχε μοναδικά χαρακτηριστικά μικροκυμάτων και έκανε μια σειρά συσκευών φερρίτη μικροκυμάτων. Τα πιεζομαγνητικά υλικά έχουν χρησιμοποιηθεί στην τεχνολογία σόναρ από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά η χρήση έχει μειωθεί λόγω της εμφάνισης πιεζοηλεκτρικών κεραμικών. Αργότερα, εμφανίστηκαν κράματα σπάνιων γαιών με έντονο μαγνητισμό πίεσης. Τα άμορφα (άμορφα) μαγνητικά υλικά είναι τα επιτεύγματα της σύγχρονης μαγνητικής έρευνας. Μετά την εφεύρεση της ταχείας τεχνολογίας σβέσης, η διαδικασία παραγωγής ταινιών επιλύθηκε το 1967, η οποία βρίσκεται στη μετάβαση στην πρακτικότητα.